Feesten in Lubumbashi

Het is nogal een drukke week geweest, gelukkig niet enkel voor mijn 'werk'. Zo heb ik het afgelopen week weer 2 feesten meegemaakt.
Verleden week was het immers de verjaardag van Frère Louis. Ik had met hem afgesproken voor een vergadering, wat uiteindelijk een verjaardagsfeestje bleek te zijn. Hij was zelf vergeten dat hij verjaarde, maar liet dat niet aan zijn hart komen. Ondanks het feit dat hij wat ziekjes was (lichte vorm van malaria), liet hij zich het feest welgevallen.

De kleine Jolie, met alfabet in het haar aan de Djino, de plaatselijke frisdrank.

De jarige Louis en Yvette, de schatbewaarster van de NGO en tegelijktertijd naaister en drankverkoopster aan de Simba

Louis vierde zijn 69e verjaardag. Reden genoeg om een verjaardagslied aan te heffen in 3 talen en om een flesje roze champagne (hier enorm populair) te kraken.

Zoals hij in zijn verjaardagsspeech aanhaalde, was het een dag van vreugde, maar tegelijkertijd ook van verdriet. In de buurt van Luena, een van de dorpen in het binnenland waar de NGO actief is, waren een aantal mensen gedood en verwond door rondzwervende Mai-Mai-soldaten. De NGO probeert deze Mai Mai met alle middelen te bestrijden en uit de buurt van het Upemba-park te houden. Meer hierover vind je in een artikeltje op Congo-forum dat binnenkort zal verschijnen. 

Enkele dagen later heb ik zelf een 'fête d'installation' georganiseerd waarop ik mijn kennnissen en vrienden hier in Lubumbashi heb uitgenodigd.

vnlr Abel van Femme Sida, Gilles van EcoPo, Joseph van het Interface Université Société

Ikzelf, in feestornaat

Ook dit was weer een hele onderneming die ik – natuurlijk – weer had onderschat. Inivités: geen probleen, ze komen graag af. Locatie: geen probleem, Jules en familie waren direct akkoord om het hier in de tuin te doen. Materiaal: geen probleem, het huis beschikt over alles wat je voor zo'n feest nodig hebt. Werk: geen probleem, iedereen stak een handje toe (tot het nichtje toe). Wel een probleem: drank. Of beter gezegd: de flessen. Er is min of meer een gebrek aan flessen voor het bier en de sucrés, wat maakt dat de inhoud goedkoper is dan de verpakking! De drankendepots (die je overal wel vindt) weigeren om je een bak bier of sucrés te verkopen als je niet over een lege bak beschikt. Die moest ik dus bij elkaar zoeken. Met dank aan Papa Jules én aan Frère Louis is het uiteindelijk wel gelukt.

Enkele studenten van de UNILU die in het verleden aan het Jamboproject hebben meegewerkt

Er zijn ook 7 studenten van de KHLeuven voor 6 maanden in Lubumbashi ikv een stage. Hier samen met enkele vrienden van de NGO Usahidizi

Volgende uitdaging: drank koel krijgen. Ook hier bracht Papa Jules de redding. In het cybercafé dat hij samen met Maman Noëlla uitbaat op de campus van het ISP staat gelukkig een grote frigo. Daar hebben de flessen een hele dag lekker kunnen koelen zodat ze tegen de avond lekker fris waren. Het was een gezellige avond, veel mensen teruggezien en met elkaar in contact kunnen brengen.

Enkele vrienden des huizes

Rond een uur of 23 hebben we afgerond ten huize Kahozi en zijn we met een beperkte delegatie op stap geweest in Kamalondo. Dit is een buitenwijk van Lubumbashi, in feite dé uitgangsplek, très chaud! Hier vind je de beste Congolese boîtes met de beste Congolese soukous, zouk en ndombolo. De mensen die tot hier komen, neem ik hier zeker mee naar toe!

Een van de – naar mijn bescheiden mening – beste boîtes: Nwgasuma

Ook bij dit uitje kon ik weer vaststellen dat ik – ondanks mijn herhaaldelijke passages in L'shi – nog veel te leren heb. Het bleek immers wat complexer dan gedacht om iedereen terug thuis te krijgen. Omdat het volgens Papa Jules te onveilig was om de 3 overgebleven KHL-studenten (Dorien, Steffi en Liesbeth) nog tot op hun logement te brengen (ze verblijven in de buurt van een militair kamp) zijn zij dan maar bij ons blijven slapen. Eentje op de luchtmatras en 2 anderen samen op een 1-persoons'mousse'. Bon, improviseren hoort er soms bij. En als ik heb goed heb begrepen, was de kermis (Kamalondo) de geseling (nauwelijks geslapen) wel waard :-).

De hardcore feesters verzameld, incl taxichauffeurs :-)

De volgende keer: met de KHL-delegatie op uitstap naar Kipushi

Op mijn andere blog, serieuzer nieuws over mijn bezoek aan het Atelier Vélo, zie http://velubum.blogspot.com